De laatste jaren heeft het gebruik van drones in landmeten en karteren een explosieve groei doorgemaakt. In vergelijking met traditionele landmeetmethoden kunnen drones efficiënter en nauwkeuriger gegevens verzamelen, eenvoudig 3D-kaarten construeren en naadloos online delen mogelijk maken. Snelle technologische ontwikkelingen hebben echter ook een "zoet dilemma" met zich meegebracht: de markt wordt overspoeld met een overvloed aan dronemodellen, elk met verschillende configuraties, waardoor nieuwkomers overweldigd raken. Dit artikel richt zich op landmeettoepassingen en duikt in de kenmerken en optimale gebruiksscenario's voor verschillende soorten drones.

Het is belangrijk om te benadrukken dat er geen one-size-fits-all antwoord is bij het selecteren van een drone. De beste keuze hangt af van het type landmeting dat u uitvoert, de grootte van het operationele gebied en de complexiteit van het terrein. Dit artikel heeft tot doel een uitgebreide vergelijking te geven van de voordelen en beperkingen van verschillende drones, zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen.

Bij het kiezen van een commerciële landmeetdrone is de eerste vraag die moet worden beantwoord of u kiest voor een model met vaste vleugel of een multirotor. Dit is een cruciale beslissing, aangezien de twee typen aanzienlijk verschillen in prestaties. Hoewel velen standaard voor multirotor drones zouden kiezen, zijn er ook uitstekende hybride modellen die speciaal zijn ontworpen voor kartering en die overweging verdienen.

Multirotor drones zijn het meest voorkomende type op de markt en domineren zowel de commerciële als de consumentensegmenten. Hoewel de configuraties variëren, volgen ze over het algemeen hetzelfde ontwerpprincipe: een centraal lichaam verbonden met meerdere propellers met vaste spoed, waarbij de vliegsnelheid, -richting en -hoogte worden geregeld door de rotatie van de propellers aan te passen.

Door de snelheid van elke propeller te variëren, passen multirotor drones de stuwkracht en het koppel aan, waardoor ze precieze controle over beweging en hoogte mogelijk maken. Dit geeft ze een unieke wendbaarheid, waardoor ze nauwkeurig kunnen opereren in zowel open als besloten ruimtes.

De quadcopter (ontwerp met vier rotoren) is het populairst vanwege zijn optimale balans tussen lift, controle, wendbaarheid en kosten. De DJI Matrice 200-serie is een uitstekend voorbeeld. De DJI Matrice 210 RTK biedt bijvoorbeeld een laadvermogen van maximaal 2 kg en een vliegbereik van 7 km, wat voldoende is voor de meeste landmeetbehoeften. Een andere kosteneffectieve maar efficiënte optie is de DJI Phantom 4 RTK .

Voor degenen die zwaardere ladingen nodig hebben, kan de DJI Wind 8 octocopter een indrukwekkende 10 kg tillen. In combinatie met een vliegtijd van 39 minuten is deze hoogwaardige drone in staat om veeleisende landmeettaken aan te kunnen in diverse terreinen en weersomstandigheden.

Hoewel multirotor drones tal van voordelen bieden voor landmeten, zijn ze niet de enige optie. Voordat operators een definitieve beslissing nemen, moeten ze de voor- en nadelen van beide typen zorgvuldig afwegen.

Sterke punten:

• Superieure wendbaarheid: Multirotor drones blinken uit in wendbaarheid en overtreffen daarmee de modellen met vaste vleugels. Ze kunnen zweven, verticaal opstijgen en landen (VTOL) en toegang krijgen tot gebieden die voor andere drones ontoegankelijk zijn.
• Compact ontwerp: Zonder vleugels zijn multirotor drones draagbaar genoeg om in kleine koffers te passen, waardoor ze ideaal zijn voor professionals die vaak reizen. Zelfs grotere quadcopters en hexacopters passen gemakkelijk in de kofferbak van een auto.
• Gebruiksgemak: Multirotor drones zijn intuïtief te bedienen en kunnen in elke richting vliegen. Veel modellen hebben een "headless mode", waarbij de beweging van de drone overeenkomt met de oriëntatie van de afstandsbediening, wat de bediening vereenvoudigt.
• Kosteneffectief: Multirotor drones zijn aanzienlijk goedkoper dan modellen met vaste vleugels, die twee keer zoveel kunnen kosten. Met recente prijsverlagingen voor bedrijfsmodellen zoals de DJI Matrice 210, zijn quadcopters nog economischer geworden.
• Hoge laadcapaciteit: Multirotor drones kunnen zwaardere ladingen dragen dan drones met vaste vleugels, geschikt voor verschillende sensoren, waaronder warmtebeeldcamera's en meerdere camera's met hoge resolutie.

Beperkingen:

• Beperkt vliegbereik: In vergelijking met drones met vaste vleugels hebben multirotor modellen een korter vliegbereik en lagere snelheden. Hoewel een typisch bereik van 7 km voldoende is voor de meeste toepassingen, kunnen grotere gebieden een drone met vaste vleugel vereisen.

Sterke punten:

• Langere vliegtijd: Drones met vaste vleugels kunnen veel grotere afstanden afleggen op een enkele batterijlading. De meeste commerciële modellen kunnen meer dan een uur vliegen en ongeveer 400 hectare in kaart brengen, waardoor ze ideaal zijn voor inspecties van pijpleidingen of hoogspanningslijnen.
• Fail-safe herstel: In tegenstelling tot multirotor drones kunnen modellen met vaste vleugels bij een stroomstoring naar een veilige landing zweven, waardoor de risico's op crashes aanzienlijk worden verminderd.
• Stabiliteit in de wind: Hun vliegtuigachtige ontwerp stelt drones met vaste vleugels in staat om beter bestand te zijn tegen zijwind, waardoor ze geschikt zijn voor blootgestelde omgevingen zoals open landschappen of hoogspanningscorridors.

Beperkingen:

• Vereist landingsbaanruimte: De meeste drones met vaste vleugels hebben een aanzienlijke afstand nodig om op te stijgen en te landen, wat varieert per model en configuratie.
• Hogere kosten: Drones met vaste vleugels zijn over het algemeen duurder dan multirotor modellen en kosten vaak twee keer zoveel voor vergelijkbare configuraties.
• Steilere leercurve: Het besturen van een drone met vaste vleugel vereist vooruitziendheid om obstakels te vermijden, wat een uitdaging kan zijn voor beginners of degenen die overstappen van multirotor drones.
• Minder wendbaarheid: Drones met vaste vleugels kunnen niet zweven of scherpe bochten maken, waardoor hun gebruik in krappe ruimtes of complexe terreinen wordt beperkt.
• Omvangrijker ontwerp: Commerciële drones met vaste vleugels zijn groter dan multirotor tegenhangers en vereisen meer opslag- en transportruimte, zelfs wanneer ze zijn gedemonteerd.

Hoewel multirotor drones de ideale keuze zijn voor de meeste landmeettoepassingen, bieden drones met vaste vleugels overtuigende voordelen voor grootschalige kartering. Is er een drone die de snelheid en het bereik van modellen met vaste vleugels combineert met de veelzijdigheid van multirotor drones?

Het antwoord is ja. De WingtraOne is een hybride drone die verticale start- en landingsmogelijkheden (VTOL) combineert met een ontwerp met vaste vleugel. Hij stijgt op en landt als een multirotor, maar vliegt als een vliegtuig met vaste vleugel, waarbij hij tien keer het oppervlak van een typische multirotor bestrijkt en twee keer zoveel gegevens vastlegt met zijn 42MP-camera.

Zijn compacte spanwijdte maakt scherpere bochten mogelijk dan traditionele drones met vaste vleugels, hoewel hij niet kan tippen aan de wendbaarheid van multirotor modellen. Hij is zeer geschikt voor kleine velden of bouwplaatsen en is gemakkelijk te vervoeren. Net als multirotor drones werkt de WingtraOne autonoom, waarbij vliegroutes, starts en landingen worden beheerd door boordcomputers.

Hoewel niet ideaal voor alle landmeettaken, blinkt de WingtraOne uit in het in kaart brengen van grote gebieden, bouwplaatsen, spoorwegen en steengroeven.

Inmiddels zou u een duidelijker beeld moeten hebben van welk dronetype het beste bij uw behoeften past. In de meeste gevallen is een quadcopter zoals de DJI Matrice 300 serie voldoende, die een balans biedt tussen bereik, wendbaarheid, gebruiksgemak en betaalbaarheid. Voor grote, open gebieden waar zweven niet nodig is, is een drone met vaste vleugel zoals de WingtraOne een uitstekende keuze.